Ο Λυκίσκος είναι ένα αναρριχητικό φυτό ιδιαίτερα διαδεδομένο στις εύκρατες περιοχές του Βόρειου ημισφαιρίου. Χρησιμοποιείται εκτενώς ως συστατικό στη παραγωγή μπύρας. Χρήσιμο τμήμα του φυτού είναι τα θηλυκά άνθη του. Ο Πλίνιος τον 1ο αιώνα π.Χ το ανέφερε ως το φυτό που ανάμεσα στα Επιλόβια μεγαλώνει και μετά τα σκοτώνει όπως ο λύκος ανάμεσα στα πρόβατα. Έτσι πήρε το όνομα του στα λατινικά που σημαίνει μικρός λύκος, εξού και λυκίσκος στα Ελληνικά. Η χρησιμοποίηση του λυκίσκου στη μπύρα είναι γνωστή από αρχαιοτάτων χρόνων, μετά προφανώς ξεχάστηκε για αρκετό καιρό και τον Μεσαίωνα χρησιμοποιήθηκε πάλι. Στη σύγχρονη ζυθοποίηση ο λυκίσκος πρώτο-χρησιμοποιήθηκε, από το 1200 και μετά.