Ιστορικά, το καρότο καλλιεργήθηκε για πρώτη φορά στο Αφγανιστάν και ήταν γνωστό στην αρχαιότητα. Στην αρχαία Ελλάδα, λέγεται ότι ο Ιπποκράτης το χρησιμοποιούσε ως τονωτικό για το στομάχι και ο Γαληνός ως θεραπεία για το πρήξιμο στο στομαχι. Το καρότο είναι θρεπτικό και θεραπευτικό. Τα καρότα περιέχουν σε μεγάλη ποσότητα βιταμίνη Α που βελτιώνουν την όραση, και σε συνδυασμό με τη βιταμίνη Ε ενισχύουν την υγεία της επιδερμίδας. Πολύ ευεργετικά, για τον οργανισμό, είναι τα μέταλλα που περιέχονται στο καρότο όπως το ασβέστιο, φώσφορο και μαγνήσιο που συμβάλλουν στην υγεία των οστών, δοντιών και μυών. Και τέλος το χλώριο και το θείο, τα οποία επηρεάζουν θετικά τη λειτουργία του ήπατος (συκώτι) και του πεπτικού συστήματος αντίστοιχα. Βελτιώνονται τα συμπτώματα τυμπανισμού, κολικών, κολίτιδας, διάρροιας και του πεπτικού έλκους. Αποτρέπεται η κατακράτηση υγρών και η κυστίτιδα. Η αυξημένη κατανάλωση του ενδείκνυται σε καταστάσεις ρευματοειδούς και ουρικής αρθρίτιδας. Θεραπεύεται ο βήχας, η βρογχίτιδα και το άσθμα. Προλαμβάνονται και θεραπεύονται λοιμώξεις αναπνευστικού συτήματος. Ενισχύεται το ανοσοποιητικό σύστημα.