Το φλισκούνι, πήρε το όνομα του από τον ρωμαίο Πλίνιο, λόγω της ικανότητας του να απομακρύνει τους ψύλλους - pulex (στα λατινικά), pulce (στα ιταλικά) και puce (στα γαλλικά). Αυτό το όνομα διατηρείται έως και σήμερα. Τα φύλλα του είναι μικρά, οβάλ ή προμήκη (ελλειπτικά), 6-20 χιλ. σε μήκος και 0.5-10mm σε πλάτος, με μικρό μίσχο. Και οι δύο επιφάνειες των φύλλων είναι ευδιάκριτα χνουδωτές. Τα άνθη είναι πολυάριθμα ταξιανθίες, αρχίζοντας από την μέση και πάνω του μίσχου. Βρίσκονται σε μασχαλιαίους σπονδύλους και έχουν χρώμα ρόδινο ή ιώδες. Είναι φυτό αρωματικό - φαρμακευτικό. Το αιθέριο έλαιο που παράγεται από αυτό χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία, στην φαρμακοποιία και στην σαπωνοποιία. Η ξηρή δρόγη θεωρείται: αποχρεμπτική, αντιβροχική, αντιασθματική, αντιαρθριτική, αντιρρευματική, αντικοκκυτική, διουρητική, αντιδιαρροική, ευστόμαχη, αντισπασμωδική, αναισθητική. Επίσης θεωρείται ότι προαγάγει την εμμηνόρροια. Χρησιμοποιείται και για αμβλώσεις. Χρησιμοποιείται από την αρχαιότητα ως σήμερα σαν αρωματικό στη μαγειρική, την οινοποιία και στη φαρμακοποιία. Χρησιμοποιείται και ως μπαχαρικό κυρίως σε γλυκά και ποτά αλλά και σε πολλά φαγητά και σάλτσες.